Paterna, Hostal Venta La Parada
m Leon in etalageruit
Overnachtingsplek voor Leon
Vandaag 32 km getippeld. Leuk. Van alle beren op de weg, waarover ik zorgen had, blijven er steeds minder over. Wel slangen langs de weg. Tosca is ongelooflijk. Onvermoeibaar. Geen kind aan. Dat was met haar voorganger Joep wel anders. Als Hollandse herder voelt Tosca zich ver verheven boven al die rot keuters hier, die met 5 tegelijk op haar afstormen. En grote lubbesen weet ze met haar vrouwelijke charme in te palmen. Met mijn hond thuis, de reu Joep, zou het EEN groot slagveld zijn geweest. Ook wordt ze al gespierder, denk ik, want dat waggele (schudden) met de vot (kont) wordt al duidelijk minder. Paard Leon redt zich ook redelijk. Vindt onderweg hier en daar wat te drinken en wat vers, maar ook droog gras en houdt zich wel goed. Alleen, lopen over het asfalt is kl…met een rietje! De zon schijnt onerbarmelijk. Soms zit je in een bocht van de weg gevangen tussen de zijrails en dan kun je geen kant op, behalve naar Petrus. Vooral als
Gevaarlijke situaties op wegen
Het is nabij Allerheiligen/ Allerzielen. Ik hoop hier niet binnenkort te eindigen met dit verkeer
Wat drinken bij een tankstation
Als men zich afvraagt waar je in gedachten zo al mee bezig bent onderweg, is het antwoord vooral hoe overleef ik deze dag. Ook mijn knijptang is al van pas gekomen. Toen een stuk draad, dat me de weg versperde naar de filistijnen moest worden geholpen. Opvallend is dat die benen van mij als een machine door stievelen. Ben ik moe, dan geldt dat voor mijn hoofd, maar die pootjes marcheren gewoon door. Broer Jack denkt dat ik een goede slaapwandelaar zou zijn. Toen ik en vooral Leon de pijp ongeveer leeg had (ik van het trekken) sprak ik een traktorchauffeur op het veld aan: soy Holandes. No hablo bien Espagnol. Yo camino desde Tarifa hasta Santiago y despues Francia, Belgica, Holanda, Alemania, Danmarque, Suedia, Norvegia. Busquo un lugar para una noche para mi caballo: ik zoek een overnachtingsplek voor mijn paard. Of dat goed Spaans is weet ik niet, maar het werkt. De man wees naar de horizon: een wit stipje. Daar woon ik. Ik daarheen met Leon op sleeptouw over een bloedhete weg, waar een bord maande, dat er maar 100 mocht worden gereden. Dat geeft een slechts matig veilig gevoel. Na 45 min. was ik er eindelijk. Ik in mijn beste Spaans een oud mannetje verteld dat ik zijn zoon net had gesproken. Prima, prima. De broer van de traktorchauffeur woonde er ook. Wat gemoeld over hoe veel mijn pony waard is, wat in Nl. de prijs is van een volwassen schaap en wat de prijs van een lam. Daar wist ik natuurlijk alles van, gezien mijn schapenhobby. Ik heb er dertig en na het lammeren 70. Toen werd mijn Leonke geleid naar een grote waterkuip, waar ook ik me uitgedroogd op stortte, samen met Leon en Tosca. Daarmee maakte ik natuurlijk de blitz. Of ik nog mee naar binnen ging om eentje te pitsje (vatten). Lo siento, het spijt me, mijn 2 hermanos (broers) komen daar net aan. De broers hadden het spatbord van de auto laten lassen en hoopten dat daarmee een aantal van de onrustbarende geluiden van de jeep werden opgelost. Ik verzekerde hun, dat ik hun nog zou inhalen op de weg naar Nederland. Intussen hadden broers Jack en Michiel een hotelletje besproken voor ons drieen en de hond. Daar aangekomen bleek dat daar een dameskoor met gitaristen cantos waren aan het zingen. Toen wij met een halve liter bier in onze hand hun kwamen aanmoedigen met olé, olé, zongen en lachten ze nog harder. En wij natuurlijk ook. Er hangen foto’s van ruiters, hoog op hun paard gezeten, die met lansen een jong rund spiesen. Zou niet elke vrouw zich zo’n machoheld wensen? Resume: elke dag worden de zorgen minder. Gevaarlijke wegen, geen probleem, hondenvoeten keihard. Paard, voor niks bang. Hulp van de bevolking, gaat goed. Politie van Andalucië, op onze hand. Ik, positief blijven en vooral blijven lachen
Hup Harrie hup, gaat goed zo. Olé
Super Harrie en doe schriefst ooch nog ins sjung. Un sjpas um te leze!
U klee bietsje sjeloees bin ich wal op tich.
Martin.
Ut Han geet murrige wal get zegge.
Keep smiling!!!!!
Ik ben mijn kwetje pijt. Bale, maar beter dat dan mijn sgp. Hij wil maar niet vallen.
Zig ’t Han tat ’t en sjukske mit kin laupe. E paar daag mein ich, angesj sjut ’t neet genog op. Hot uuch. Adie.
Hoi Harrie, heerlijk die verslagen van je! Nu het kennelijk zo ontzettend makkelijk(?!) gaat hopen we dat je de tijd hebt om dat te blijven doen. Kunnen wij vanuit onze luie stoel lekker mee genieten.
Alhoewel, afgelopen zarerdagnacht zijn we toch maar mooi over je heen gevlogen en dat was best vermoeiend.
Groet , Bri en Jos
Hallo Harrie! Blijft ongelooflijk, je bent er echt aan begonnen! En elke dag gaat het al beter. Ik vind het echt geweldig! Vandaag de foto’s gekregen, zo fijn! De persberichten zijn al de deur uit en ik heb met de foto’s een berichtje op de Mama Alice face book pagina gezet,. Verder als start van jouw facebook pagina, met paard en hond Europa rond, ook deze foto’s geplaatst en jouw reisverslagjes sinds zaterdag. Deze zal ik voortaan elke keer copieren van jouw blog naar deze facebook pagina. Je hebt al 217 facebook volgers!!
Veel,groetjes, Judith
Harrie
Super dat je er aan begonnen bent. Heel veel looplust voor jullie drieën gewenst. Geniet nu nog maar van de hitte. Nog effe en dan zou je blij zijn met wat graden meer.
Het schrijven gaat je ook goed af. Ik (we) blijven je volgen.
SUCCES
Groetjes,
Annie en Wiel
Ha pap,
De kop is eraf! En een goed begin is het halve werk! Wellicht had je wat slangen mee moeten nemen voor de keren dat het wat moeilijker is om eten en onderdak te vinden.
Ik heb eergisteren met Joep in het vijlenerbos gewnadeld, dus die komt op een ander niveau ook wel aan zijn trekken 🙂
Saludos!
Ole Harrie je bent alweer goed opgeschoten met je wandeling ,en ook weer wat meegemaakt ,maar daar doe je het natuurlijk ook voor ,avontuur met je viergebeente ,hoe je goed en tot weer schrijfs .
De gr Marlies,Harrie.
Ola Harrie alweer zit er een trip van je op ,met ook weer een belevenis ,maar daar ging je toch ook voor met je vierbennigen vrienden .hoe je taai en de gr Harrie, Marlies.
Ole Harrie alweer een trip om en ook weer wat beleefd ,maar dat was natuurlijk ook de bedoeling om met je twee vierbennigen het avontuur aan te gaan .
Hou je taai en de gr Marlies,Harrie. 23-10 2014.
Hallo Harrie, we lezen met veel plezier je avonturen en zeker zou ik graag met je meelopen, maar hoezo schiet het niet op als het langer is als een paar daag? LEG DAT MAAR EENS UIT! groetjes en sjpas. Han.